ഇന്നലെ ഒരു കുഞ്ഞു കാറ്റെന്റെ കാതിലൊരു
കിന്നാരം ചൊല്ലി കടന്നു പോയി
എവിടെയോ കേട്ടു മറന്നൊരു മണികിലുക്കം
വീണ്ടുമെന് കാതില് വിരുന്നു വന്നു.
ഓര്മയില് പിന്നെ തെളിഞ്ഞു സഖീ നിന്റെ കണ്ണുകള്
പിന്നെയാ ചുടു നിശ്വാസവും, ചുണ്ടിന്റെ കോണിലെ പുഞ്ചിരിയും.
പറയാതൊളിപ്പിച്ച വാക്കുകള് കേട്ടു ഞാന്,
പിന്നെ ഒന്നിച്ചിരുന്നു കണ്ട സ്വപ്നങ്ങളും.
തളര്ന്നൊരെന് മനസ്സിന്റെ ഊഷരഭൂമിയില്
വീണ്ടും തളിര്ക്കുന്നു പ്രത്യാശ തന് പുല്കൊടി.
അറിയുന്നു, ഒരു കുഞ്ഞു നീര്ത്തുള്ളിയായ് നീ എന് മനസ്സില് പതിക്കുന്നതും
പിന്നെയാ പുല്കൊടി തന് ജീവാമൃതമാകുന്നതും.
സൂര്യതാപത്തില് കരിഞ്ഞു പോയ് സ്വപ്നങ്ങള്,
പിന്നിട്ട വഴികളില് കാലടിക്കൊപ്പം തകര്ന്ന പ്രതീക്ഷകള്,
എങ്കിലും സഖീ, നിന് വിരല് തുമ്പുകള് വഴികാട്ടിയാവുമ്പോള്
വീണ്ടും മുറുക്കട്ടെ എന്റെയീ ഭാണ്ഡം, വീണ്ടും തുടങ്ങട്ടെ എന്റെയീ യാത്ര!
Saturday, 3 November 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment